شهریار

شهریار کوچکترین فرد خانواده است و دو برادر بزرگتر از خود دارد. او زمانی که فقط 12 سال داشت،‌ یک روز که از مدرسه به خانه باز می‌گردد،‌ زمانی که درب حیاط خانه را باز می‌کند، متوجه می‌شود مادرش بر سر خودش نفت ریخته و در همان لحظه خود را به آتش می‌کشد. شهریار سراسیمه برای خاموش کردن آتش مادر به سمت او می‌رود و او را بغل می‌کند. در اثر تماس با مادر، شهریار نیز می‌سوزد. به کمک همسایه‌ها هر دو را خاموش می‌کنند و به بیمارستان انتقال می‌دهند. مادر فردای آن روز می‌میرد ولی شهریار تا مدتی در بیمارستان بستری بوده و خبر از مرگ مادرش نداشته است. وقتی شهریار از بیمارستان مرخص می‌شود متوجه مرگ مادر می‌شود و بر سر مزار او می‌رود. شهریار تمایلی به یادآوری و صحبت از آن روز ندارد و در بیشتر مواقع سکوت می‌کند. او به همراه دو برادرش با پدر خود زندگی می‌کند. در مدرسه نیز همه‌ی همکلاسی‌ها از اتفاقی که برای او افتاده خبر دارند. شهریار در مدرسه دوستی ندارد و همیشه تنها است.
آبدانان، ایلام، ایران

کمک‌های پولی برای غذا و دارو توسط افراد آمریکایی با هدف تسکین رنج های انسانی از تحریم های ایران معاف است.